"بارنامه به عنوان سند قرارداد حمل , رسید دریافت کالاو سند مالکیت آن است و همچنین سندی است که زمان ادعای خسارت از بیمه میتواند به عنوان پشتوانه مورد استفاده واقع شود ."
شركت هاي حمل و نقل فورواردر، معمولاً كالا را از فروشنده تحويل و در مقصد، توسط نماينده خود به خريدار تحويل مي دهند كه اين قبيل بارنامه بعنوان بارنامه اصلي قابل معامله (negotiable) بوده و در قسمت گيرنده آن (consignee) نام صاحب كالا در مقصد و در قسمت shipper نيز فرستنده كالا كه همان فروشنده است، درج مي گردد و چنانچه اين قبيل كالاها نيز اعتباري باشند، گيرنده كالا در بارنامه، بانك بازكننده اعتبار خواهد بود كه توسط شركت حمل ونقل (فورواردر) بنام بانك گشايش كننده اعتبار، ظهر نويسي و در غير اينصورت بنام صاحب كالا (خريدار) ظهرنويسي مي شود. در برخي موارد، شركت هاي حمل و نقل ( فورواردر) ممكن است توسط شركت هاي حمل كننده كالا (carrier) اقدام به حمل كالا نمايند كه در اين خصوص شركت هاي حمل از بارنامه غير قابل معامله (non negotiable) استفاده مي نمايند كه فرستنده shipper در اين قبيل بارنامه شركت فورواردر در مبداء consignee آن در مقصد، نماينده فورواردر مي باشد كه بديهي است در اين حالت، قبض انبار ابتدا توسط كرير، بنام فورواردر ظهر نويسي و پس از ارائه بارنامه اصلي (قابل معامله) توسط خريدار، قبض انبار مذكور، مجدداً توسط فورواردر، بنام خريدار كه نام آن در بارنامه اصلي درج شده، ظهر نويسي مي گردد كه در موارد فوق نيازي به تنظيم صلح نامه، توسط حمل و نقل نخواهد بود.